Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

Η αλήθεια για το θέμα της δασκάλας της Θράκης. Επιστολή της κ. Μαρίας Γκουγκουσκίδου προς τον Χαρδαβέλα και την εκπομπή Αθέατος Κόσμος.

ΠΡΟΣ

Τον κ. Χαρδαβέλα και την εκπομπή ΑΘΕΑΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

Σας αποστέλλω την επιστολή αυτή προκειμένου να διαμαρτυρηθώ για την εκπομπή σας «ΑΘΕΑΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ» της 25ης Μαΐου 2010, στην οποία παρουσιάσατε το θέμα της κας Χαράς Νικοπούλου.
Ως πληρεξούσια δικηγόρος του κ. Κασάικα Οσμάν, ο οποίος φέρεται ότι χτύπησε την κα Χαρά Νικοπούλου, αλλά και ως απλή κάτοικος του Νομού Έβρου, θεωρώ απαράδεκτο τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάσατε το συγκεκριμένο θέμα και όχι μόνο όσον αφορά το συγκεκριμένο φερόμενο ως τελεσθέν ποινικό αδίκημα, αλλά και τη γενικότερη συμπεριφορά της κυρίας αυτής από την έλευσή της στην περιοχή μας.
Θεωρώ καταρχήν απαράδεκτο δημοσιογραφικά το γεγονός ότι παρουσιάσατε μόνο τη μία πλευρά των γεγονότων και συγκεκριμένα αυτή της εν λόγω κυρίας, ενώ δεν μπήκατε καν στον κόπο να απευθύνετε έστω κάποιες ερωτήσεις στους κατοίκους της περιοχής, είτε αυτοί είναι πομάκοι, όπως εσείς αρέσκεσθε να τους προσδιορίζετε όλους συλλήβδην, είτε τουρκόφωνοι μουσουλμάνοι, είτε ελληνόφωνοι μουσουλμάνοι, είτε χριστιανοί. Δεν μπήκατε καν στον κόπο να δώσετε το βήμα στους τοπικούς εκλεγμένους βουλευτές, δημάρχους, νομάρχη, οι οποίοι εκπροσωπούν την περιοχή και οι οποίοι έχουν σχηματίσει άποψη για τα γεγονότα. Και κυρίως όχι μόνο δεν μπήκατε στον κόπο να ρωτήσετε την άποψη του τοπικού δήμαρχου του περιοχής, ήτοι του κ. Ευάγγελου Πουλιλιού, δημάρχου του Δήμου Ορφέα, αλλά επιπλέον κατά την προσπάθειά του να παρέμβει στην εκπομπή σας και να εκφράσει την άποψή του τον αντιμετωπίσατε με απαξιωτικά και χλευαστικά σχόλια και συμπεριφορά, αποδίδοντας την αντίθεσή του σε όσα πρεσβεύει η εν λόγω κυρία σε εξυπηρέτηση ψηφοθηρικών του συμφερόντων, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι ο Δήμος Ορφέα αποτελείται στη συντριπτική του πλειοψηφία από χριστιανούς και όχι από μουσουλμάνους και επομένως αν υπήρχε η παραμικρή ρήξη μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων στην περιοχή το συμφερότερο γι’ αυτόν θα ήταν να στηρίξει τους χριστιανούς και όχι τους μουσουλμάνους.
Η πραγματικότητα είναι άλλη κ. Χαρδαβέλα, απλώς εσείς δεν θέλετε ούτε να την ακούτε ούτε να την βλέπετε.
Η πραγματικότητα είναι ότι εμείς εδώ οι κάτοικοι του Νομού Έβρου, της απομακρυσμένης αυτής περιοχής της Ελλάδας, ζούμε επί δεκαετίες ολόκληρες ειρηνικά και αρμονικά, χριστιανοί και μουσουλμάνοι, δημότες των ίδιων Δήμων, μαθητές στα ίδια σχολεία, εργαζόμενοι στους ίδιους εργασιακούς χώρους, χωρίς ποτέ να δημιουργηθεί το παραμικρό. Έχουν δε περάσει από τα μειονοτικά σχολεία του Νομού μας πάρα πολλοί χριστιανοί δάσκαλοι, με τους οποίους έχουν αναπτυχθεί άριστες και ισχυρές σχέσεις, όλοι δε αυτοί οι δάσκαλοι, αν κάνατε τον κόπο να τους ρωτήσετε, θα σας απαντούσαν ότι έχουν αποκομίσει τις καλύτερες εντυπώσεις από τη φιλοξενία και τη συνεργατικότητα που συνάντησαν στα μουσουλμανικά χωριά.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι όλοι οι κάτοικοι της περιοχής μας σεβόμαστε ο καθένας τη διαφορετικότητα του άλλου και το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, διαφορετικότητα που μπορεί να αφορά στη θρησκευτική συνείδηση, στα πολιτικά πιστεύω, στις ηθικές αρχές κ.α.
Οφείλεται επίσης στο γεγονός ότι εμείς εδώ στο Νομό Έβρου έχουμε μεγαλύτερη σχέση με τους μουσουλμάνους γείτονες, συγχωριανούς, συμπολίτες μας παρά μ’ εσάς τους Αθηναίους του Κολωνακίου και της Μυκόνου, διότι αντιμετωπίζουμε καθημερινά όλοι μας την εκπαιδευτική, πολιτιστική, οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση, την έλλειψη οποιουδήποτε έργου ανάπτυξης, την έλλειψη οποιουδήποτε έργου υποδομής στο Νομό μας. Όταν πλημμυρίζουν κάθε χρόνο τα χωράφια, τα σπίτια, τα χωριά μας, αυτοί στους οποίους μπορούμε να στηριχτούμε για βοήθεια είναι οι διπλανοί μας χριστιανοί, μουσουλμάνοι, όποιοι και αν είναι αυτοί και όχι βέβαια σ’ εσάς τους κατοίκους των Αθηνών ή στην κεντρική εξουσία που μας θεωρείτε ως πολίτες τελευταίας κατηγορίας.
Μας θυμόσαστε μόνο όταν θέλετε να ικανοποιήσετε τις εθνικιστικές σας εξάρσεις, αναφερόμενοι σε ελληνοτουρκικά σύνορα, σε ελληνοτουρκικές διενέξεις, σε ανθελληνικές δράσεις της μειονότητας, σε εγκάθετους του τουρκικού προξενείου κ.α., δημιουργώντας από το πουθενά εθνικά θέματα που δεν υπάρχουν.
Αυτό ακριβώς έκανε και η συγκεκριμένη κυρία, ήρθε στην περιοχή μας κομίζοντας ακραίες εθνικιστικές αντιλήψεις, τις οποίες εμφάνισε μετά τα δύο πρώτα χρόνια της παραμονής της και αφού είχε καταφέρει με τη συμπεριφορά της να κάνει όλους τους κατοίκους του Μεγάλου Δερείου να την αγαπήσουν και να πιστέψουν ότι ήθελε πραγματικά να τους βοηθήσει. Ξαφνικά λοιπόν και μετά τα δύο πρώτα χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων οι κάτοικοι του Μεγάλου Δερείου παραχώρησαν απλόχερα τόσο στην ίδια όσο και στο σύζυγό της ότι περνούσε από το χέρι τους, έχοντας αναπτύξει με όλους τους κατοίκους του χωριού στενές διαπροσωπικές και φιλικές σχέσεις, άρχισε να αναδεικνύεται το πραγματικό της πρόσωπο. Οι ακραίες θέσεις της όσον αφορά το θέμα της μουσουλμανικής μειονότητας στην Ελλάδα, οι οποίες προχωρούν πέρα από τις θέσεις του Ελληνικού Κράτους, η απαγόρευση που επέβαλε να ομιλείται ενώπιων της η τουρκική γλώσσα, οι συστάσεις της προς τις γυναίκες να μη φορούν τη μουσουλμανική μαντίλα, η άποψή της ότι στα μειονοτικά σχολεία δεν πρέπει να διδάσκεται η τουρκική γλώσσα, ο αυτοπροσδιορισμός της ως Ελληνίδας δασκάλας η οποία έχει τον ελληνισμό μέσα της και έναν υπέρμετρο πατριωτισμό, ενώ όλοι οι μουσουλμάνοι της περιοχής και όσοι τους υποστηρίζουν είναι ανθέλληνες, πράκτορες του Τουρκικού Κράτους και του Τουρκικού Προξενείου, η αυτοπαρουσίαση της ίδιας και του συζύγου της ως ανθρώπων που για πρώτη φορά επιτελούν εθνικό έργο στην περιοχή μας, η εφεύρεση από την ίδια ενός αδιανόητου διαχωρισμού μεταξύ αλεβιτών και σουνιτών μουσουλμάνων και η μετάδοση του διαχωρισμού αυτού και στα ανήλικα παιδιά των μουσουλμάνων, τα οποία ποτέ έως εκείνη τη στιγμή δεν είχαν ακούσει κάτι παρόμοιο, οδήγησαν στη ρήξη των σχέσεών της με τους κατοίκους του χωριού και κυρίως με τους γονείς των μαθητών των τάξεων στις οποίες δίδασκε.
Η αφορμή δημιουργήθηκε όταν στις αρχές του σχολικού έτους 2007 – 2008 η δασκάλα παρενέβη στη διαδικασία συντήρησης και βαψίματος του σχολείου, μολονότι είναι μία διαδικασία που δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητές της, απαιτώντας από τους μαθητές να καταβάλουν το ποσό των 10 ευρώ το καθένα για την πληρωμή των ελαιοχρωματιστών, αρνούμενη να καταβληθεί αυτό από το ταμείο του σχολείου, προφανώς γιατί θεωρεί ότι οι μουσουλμάνοι ως κατώτεροι έλληνες δεν δικαιούνται ενός ευπρεπούς σχολικού χώρου αλλά οφείλουν να πληρώνουν οι ίδιοι γι’ αυτό, τονίζοντας στους μαθητές ότι σε περίπτωση που δεν κατέβαλαν το ως άνω ποσό δεν θα μπορούσαν να παρακολουθούν στο εξής τα μαθήματα του σχολείου.
Η στάση αυτή της δασκάλας προκάλεσε την αντίδραση των γονέων των μαθητών του σχολείου, οι οποίοι απέστειλαν έγγραφο στις 5-11-2007 προς το Διευθυντή του Συντονιστικού Γραφείου της Μειονοτικής Εκπαίδευσης, με το οποίο ζητούσαν την απομάκρυνση της δασκάλας από το μειονοτικό σχολείο τους και το μειονοτικό χωριό τους.
Το ως άνω έγγραφο και οι υπογραφές που είχαν τεθεί σ’ αυτό εξόργισαν την δασκάλα, η οποία προέβη σε επανειλημμένες δηλώσεις στα τοπικά και εθνικά Μ.Μ.Ε., αμαυρώνοντας την εικόνα του χωριού, διαστρεβλώνοντας το θέμα που δημιουργήθηκε, δίνοντάς του πολιτική χροιά που δεν είχε, παρουσιάζοντας τους κατοίκους του Μεγάλου Δερείου ως πράκτορες και εγκάθετους του Τουρκικού Προξενείου, οι οποίοι υποτίθεται ότι προσπαθούσαν να εκδιώξουν τη «μοναδική Ελληνίδα δασκάλα που υπηρετεί για πρώτη φορά τον Ελληνισμό στο Μεγάλο Δέρειο», εμφανίζοντας τον εαυτό της ως ηρωίδα και όλους τους άλλους ως ανθέλληνες.
Στοχοποίησε δε τους υπογράψαντες το ως άνω έγγραφο, μεταξύ αυτών και την καθαρίστρια του σχολείου και το σύζυγό της, απειλώντας με απολύσεις όσους εργάζονταν σε χριστιανούς εργοδότες και με καταγγελίες στην Πολεοδομία όσους τυχόν είχαν πολεοδομικές παραβάσεις.
Όσον αφορά ειδικότερα την καθαρίστρια του σχολείου, με την οποία η δασκάλα είχε αναπτύξει μία ιδιαίτερα φιλική σχέση, επαινώντας επανειλημμένα τη δουλειά της, ξαφνικά και μετά τη συλλογή των ως άνω υπογραφών η στάση της δασκάλας μετεστράφη. Η δασκάλα άρχισε να αμφισβητεί τη δουλειά της ως καθαρίστριας, να απευθύνεται επανειλημμένα στους άλλους δασκάλους και στο Διευθυντή του σχολείου για το θέμα αυτό, επιδιώκοντας την απόλυσή της.
Από εκεί ξεκίνησε και το περιστατικό, το οποίο συνέβη μεταξύ της καθαρίστριας, του συζύγου της και της δασκάλας και στο οποίο δεν ήταν παρών δυστυχώς κανείς άλλος. Στις 7-2-2008 για άλλη μία φορά η δασκάλα επετέθη φραστικά στην καθαρίστρια του σχολείου, αποκαλώντας την «βρωμιάρα» και ζητώντας της επιτακτικά να παρατήσει τη δουλειά της καθαρίστριας και να φύγει από το σχολείο. Ο σύζυγος της δασκάλας, ο οποίος έτυχε να περνά από το σημείο, αντιλήφθηκε το περιστατικό και υπερασπιζόμενος τη σύζυγό του τόλμησε να πει στην δασκάλα ότι στο σχολείο υπάρχει Διευθυντής και ότι η δουλειά της είναι να μαθαίνει γράμματα στα παιδιά και όχι να ασχολείται με την καθαρίστρια, ενώ ταυτόχρονα τράβηξε τη σύζυγό του έξω από το σχολείο, την παρότρυνε να παρατήσει πια αυτή τη δουλειά και έφυγε.
Αυτό ήταν το περιστατικό που συνέβη και δυστυχώς το καθαρά διαπροσωπικό και φραστικό μόνο αυτό περιστατικό έδωσε τη μεγάλη ευκαιρία στη δασκάλα να το εκμεταλλευτεί κατά το δοκούν, πιστεύοντας, όπως άλλωστε αποδείχθηκε εκ των υστέρων, ότι κανείς δεν θα πίστευε τα λεγόμενα μίας μουσουλμανικής οικογένειας του Μεγάλου Δερείου, αντίθετα όλοι θα πίστευαν τη δική της εκδοχή των γεγονότων, μιας και επρόκειτο για «γνήσια Ελληνίδα δασκάλα». Μετέτρεψε λοιπόν αυτή την καθαρά διαπροσωπική φραστική διένεξη σε ελληνοτουρκική εθνικιστική αντιπαράθεση, δηλητηριάζοντας τις σχέσεις μουσουλμάνων και χριστιανών στην περιοχή και διαταράσσοντας την ειρηνική συμβίωσή μας.
Έφερε μάλιστα επανειλημμένες φορές στο Νομό μας μέλη της «Χρυσής Αυγής» και άλλων εθνικιστικών οργανώσεων, προκειμένου να την στηρίξουν και προφανώς προκειμένου να μας τρομοκρατήσουν, τόσο στις εθνικές επετείους της 25ης Μαρτίου που ακολούθησαν, όσο και στις αίθουσες των Δικαστηρίων κατά την εκδίκαση της παραπάνω υπόθεσης. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι κατά τη δευτεροβάθμια εκδίκαση του ποινικού σκέλους της υπόθεσης στο Δικαστικό Μέγαρο Αλεξανδρούπολης είχαν συγκεντρωθεί δεκάδες μέλη εθνικιστικών οργανώσεων, δεν γνωρίζουμε από ποια μέρη της Ελλάδας, φωνάζοντας εθνικιστικά συνθήματα και παρεμβαίνοντας στη διαδικασία του Δικαστηρίου, αναγκαστήκαμε δε, ο κατηγορούμενος και εγώ η συνήγορός του, να αναμένουμε επί ώρες εντός του Δικαστικού Μεγάρου μετά το τέλος της εκδίκασης για να διαλυθεί το πλήθος και να αποφύγουμε τις επιθέσεις εναντίον μας.
Χαρακτηριστικό επίσης είναι το γεγονός ότι η εν λόγω κυρία, εκτός από την έγκληση που κατάθεσε κατά του κ. Κασάικα Οσμάν για το ως άνω περιστατικό, άσκησε και αγωγή εναντίον του ιδίου, της συζύγου του και των δύο θυγατέρων του, αξιώνοντας το εξωφρενικό ποσό των 370.000 ευρώ ως αποζημίωση για την ηθική βλάβη που έχει υποστεί από τις υποτιθέμενες άδικες πράξεις που έχουν τελεστεί εναντίον της, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι πρόκειται για μία πολύ φτωχή οικογένεια με τέσσερα παιδιά, δύο κορίτσια, ηλικίας 23 και 21 ετών και δύο αγόρια ηλικίας 16 και 9 ετών, που αγωνίζονται με νύχια και με δόντια για να επιβιώσουν με 2.500 ευρώ το χρόνο που κερδίζει ο πατέρας από την εργασία του ως δασεργάτης και κάποια μεροκάματα που κερδίζουν οι γυναίκες του σπιτιού δουλεύοντας σε γεωργικές εργασίες κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, αφού μάλιστα η σύζυγός του, μετά από όλα αυτά που συνέβησαν, έχασε και την δουλειά της καθαρίστριας του σχολείου, από την οποία κέρδιζε το ποσό των 120 ευρώ το μήνα.
Και δυστυχώς όλοι εσείς έχετε αναδείξει σε εθνική ηρωίδα την κυρία αυτή, αρνούμενοι να ακούσετε την άλλη πλευρά των γεγονότων, δίνοντας βήμα επανειλημμένα μόνο σ’ αυτήν και στον σύζυγό της, ο οποίος αδυνατώ να καταλάβω με ποια ιδιότητα εκφράζει απόψεις για τις σχέσεις των μουσουλμάνων με τους χριστιανούς στην περιοχή μας και μας υποδεικνύει πώς θα ζούμε, με ποιους θα συναναστρεφόμαστε, πώς θέλουμε εμείς να αγαπάμε και να υπερασπιζόμαστε την πατρίδα μας και ποιους εμείς θεωρούμε εχθρούς και ποιους φίλους μας.
Μετά τα παραπάνω, που δεν γνωρίζω βέβαια αν κάνετε τον κόπο να διαβάσετε, ελπίζω να αποκαταστήσετε τη δημοσιογραφική τάξη και δεοντολογία, παρουσιάζοντας σε κάποια επόμενη εκπομπή σας και την άλλη, την αθέατη αλλά αληθινή πλευρά του Νομού μας.
Ορεστιάδα 26 Μαΐου 2010
Μαρία Γκουγκουσκίδου

Σάββατο 5 Ιουνίου 2010

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ NOVA ZORA ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΝΤΟΪΤΣΕ ΒΕΛΛΕ – DEUTSCHE WELLE

Γραμμένο σε 02.06.2010

Ενώ κανένα ελληνικό μέσο ενημέρωσης δεν ενδιαφέρθηκε για ένα τόσο «ασήμαντο» θέμα, ενδιαφέρθηκε το τρίτο μεγαλύτερο κέτρο πληροφόρησης παγκοσμίως. Απορείτε;

Συζήτηση με τον Δημήτρη Ιωάννου, αρχισυντάκτη της μηνιαίας εφημερίδας “Nova Zora” η οποία ασχολείται με τα μακεδονικά θέματα στην Ελλάδα. Ο Ιωάννου εξήγησε στη Deutsche Welle ότι η εφημερίδα “Nova Zora” είναι προσπάθεια της Μακεδόνικης Κοινότητας στην Ελλάδα να αποτελέσει ένα εργαλείο στον αγώνα των ίδιων των Μακεδόνων που θα συμβάλει στον εκδημοκρατισμό της Ελλάδας.

Κύριε Ιωάννου πως θα αξιολογούσατε την έκδοση της “Nova Zora” στην μακεδονική γλώσσα;

Το έντυπο είναι γραμμένο κυρίως στα ελληνικά, διότι, δυστυχώς, ένας μεγάλος αριθμός των Μακεδόνων που ζουν στην Ελλάδα δεν ξέρουν να διαβάζουν μακεδονικά. Έτσι, το 90% του περιεχομένου είναι στα ελληνικά. Θέλουμε αργότερα να συμπεριλάβουμε περισσότερα κείμενα στην μακεδονική γλώσσα. Αυτή η εφημερίδα είναι ένα μεγάλο βήμα προς την κατεύθυνση αναγνώρισης των δικαιωμάτων των Μακεδόνων στην Ελλάδα. Στόχος μας είναι η σωστή ενημέρωση των εθνικά Μακεδόνων διότι τα ελληνικά Μ.Μ.Ε. μας έχουν αποκλείσει πλήρως, μας αγνοούν και δεν λένε τίποτα για τα θέματά μας, τα προβλήματά μας και τις ανάγκες μας. Μέσω της εφημερίδας θέλουμε να βελτιώσουμε την εικόνα αυτή.

Τι περιέχει το πρώτο φύλλο της εφημερίδας και τί είναι δημοφιλές για τους Μακεδόνες στην Ελλάδα;

Το έντυπο περιλαμβάνει τρέχοντα πολιτικά και οικονομικά θέματα καθώς και θέματα για την ιστορία, τον πολιτισμό, απλά μαθήματα για το πώς να μάθουν τη μακεδονική γλώσσα, χιούμορ, ποιήματα, κριτικές, σχόλια. Ένα από τα βασικά θέματα στο πρώτο τεύχος είναι η δικαστική υπόθεση που κερδίσαμε στο Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης. Είχαν μηνυθεί δύο Έλληνες δημοσιογράφοι οι οποίοι μας είχαν αποκαλέσει πως είμαστε μισθοφόροι πράκτορες. Η δικαστική διαμάχη διήρκεσε αρκετά χρόνια. Την κερδίσαμε και τιμωρήθηκαν με ποινή. Είναι μια επιτυχία, διότι αυτή είναι η πρώτη ελληνική δικαστική διαμάχη υπέρ μας.

Κατά πόσο η έκδοση της εφημερίδας αποτελεί μέρος του αγώνα των Μακεδόνων στην Ελλάδα για τα δικαιώματά τους;

Οπωσδήποτε είναι ένα σημαντικό εργαλείο που θα βοηθήσει τους Μακεδόνες στην διατήρηση της γλώσσας αφού δεν υπάρχουν σχολεία στη μητρική μας γλώσσα και θα συμβάλλει στην επαφή μεταξύ των Μακεδόνων από την Καστοριά μέχρι τις Σέρρες και τη Δράμα. Επίσης στην ηλεκτρονική έκδοση (http://www.novazora.gr) μέσω της ιστοσελίδας θα μπορούν να επικοινωνούν μεταξύ τους και να συναντιούνται έτσι ώστε να ανταλλάσσουν ιδέες και να αγωνιστούν για τα δικαιώματά τους.

Έχει η Нова Зора, εκτός από στόχους εθνικούς και ιδεολογικούς, και στόχους εμπορικούς ή κερδοφορίας;

Η εφημερίδα διανέμεται δωρεάν. Μπορεί να τη βρει ο καθένας σε πολυσύχναστα σημεία και σε καταστήματα όπως καφενεία, καφετερίες, σχολεία, εστιατόρια, σπίτια, σταθμούς λεωφορείων. Η εφημερίδα ασχολείται κατά κύριο λόγο με μακεδονικά θέματα όμως υπάρχουν και θέματα τοπικά, οικονομικά και θέματα που πιστεύουμε ότι θα βοηθήσουν στον εκδημοκρατισμό της Ελλάδας.

Υπάρχουν προβλήματα στην έκδοση της εφημερίδας εξαιτίας της μη αναγνώρισης της μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα;

Λόγω της ένταξης της Ελλάδας στην Ε.Ε., οι πιέσεις που ασκούνται στους Μακεδόνες γίνονται πλέον «κάτω από το τραπέζι», δεν είναι φανερές όπως πριν. Υπάρχουν πιέσεις προς τους ανθρώπους που φτιάχνουν και διανέμουν την εφημερίδα. Τυπικές πιέσεις όπως «σκεφτείτε για το μέλλον του παιδιού σας», «να είστε προσεκτικοί ώστε να μην χάσετε τη δουλειά σας», απειλές με μηνύματα μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. «Θα σας βρούμε, σταματήστε να γράφετε».

Ποιός χρηματοδοτεί την εφημερίδα;

Περισσότερο μας βοηθούν οι μετανάστες μας από τη Φλώρινα, Καστοριά και Έδεσσα που ζουν στην Αυστραλία και τον Καναδά, μεμονωμένα άτομα και μακεδονικές οργανώσεις από τη Δυτική Ευρώπη, οι άνθρωποι που ασχολούνται με την εφημερίδα, τα μέλη του Ουράνιου Τόξου, ακόμη και ορισμένοι Έλληνες δημοκράτες πολίτες.

Πώς θα αξιολογούσατε την κατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα σήμερα και ποιο είναι το όραμά σας για τα μακεδονικά θέματα στην Ελλάδα;

Το όραμά μας είναι μια ανοικτή Ευρώπη με τα θεσμικά της όργανα να λειτουργούν υπέρ της δημοκρατίας για όλους τους ευρωπαίους πολίτες. Μια δημοκρατική Ελλάδα χωρίς ξενοφοβία, χωρίς ρατσισμό, που να αναδεικνύει την πολυμορφία της. Τώρα τα πράγματα δεν είναι σε καλή κατάσταση σε αυτό τον τομέα στην Ελλάδα, θα έλεγα ότι η κατάσταση επιδεινώνεται. Η ξενοφοβία, ο ρατσισμός και η αποστροφή προς κάθε τι διαφορετικό αυξάνονται.

*Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε στα μακεδονικά στην ιστοσελίδα της Deutsche Welle στις 10 Μαΐου 2010:

http://www.dw-world.de/dw/article/0,,5556021,00.html

http://novazora.gr/arhivi/431

Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΡΩΣΤΕΙΑΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΣΗΜΕΡΑ... ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ...ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ...ΑΠΟΠΕΙΡΕΣ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ ...«ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ»...




ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Μέλος της Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας - Ευρωπαϊκό Πολιτικό Κόμμα (EFA-EPP)
Μέλος της Ομοσπονδιακής Ένωσης των Ευρωπαϊκών Εθνοτήτων (FUEN)

Στ. Δραγούμη 11 Φλώρινα/Lerin Τ.Κ. 53100; Τ.Θ. 51 Τηλ./fax 0030 23850 46548
www.florina.org; e-mail: rainbow@vinozito.gr



ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΡΩΣΤΕΙΑΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΣΗΜΕΡΑ... ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ...ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ...ΑΠΟΠΕΙΡΕΣ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ ...«ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ»...

Φλώρινα, Lerin - 31 Μαίου 2010

GreeceΣύντομη αναδρομή

Λίγα χρόνια πριν τον 2ο παγκόσμιο Πόλεμο, κατά τη διάρκεια και ειδικά μετά τον εμφύλιο πόλεμο στη χώρα μας, διαμορφώθηκαν δύο κόσμοι σε επίπεδο κράτους-πολιτικής. Οι «αριστεροί» και οι «δεξιοί»...

Τις επόμενες δεκαετίες διαμορφώθηκαν αντίστοιχες ιδεολογίες στη χώρα μας σε επίπεδο κοινωνίας. Τις πρώτες δεκαετίες εξελίχθηκε η διαχωριστική ιδεολογία ως κυρίαρχη μεν η «δεξιά» αντίληψη στη χώρα, ηττημένοι δε οι «αριστεροί». Αντίστοιχα διαμορφώθηκαν-εξελίχθηκαν στερεότυπα, προκαταλήψεις, ρητορεία, φρασεολογία κλπ. Αυτό το status διατηρήθηκε τις επόμενες μετά τον εμφύλιο πόλεμο για δεκαετίες στη χώρα μας. Το «ιδεολογικό καθεστώς» απεικονίζονταν φανερά σε επίπεδο κυρίως πολιτικών δραστηριοτήτων και τις συμπεριφορές της εξουσίας- κράτους απέναντι στους πολίτες. Δεξιοί στην εξουσία, αριστεροί στο περιθώριο...

Τις πρώτες μετά το Πόλεμο δεκαετίες δομήθηκε επίσης μια κυρίως συντηρητική «δεξιά» κοινωνία-κράτος, βασιζόμενη στις αρχές Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια, παράλληλα ο «αριστερός» έγινε στιγματισμένος». Επίσης στο εσωτερικό της χώρας έγινε φιλότιμες προσπάθειες του συστήματος για εγχάραξη φιλοδυτικής αντίληψης (επίσημη κρατική θέση), στη κοινωνία, στα πολιτικά πράγματα, (στα πλαίσια του μεταπολεμικού κλίματος), και την αντίστοιχη προσπάθεια του τότε συστήματος για δαιμονοποίηση του «κουμμουνιστικού εχθρού», της Σοβιετικής Ένωσης.

Άλλωστε και πρακτικά ανήκε τότε στο Δυτικό μπλοκ η Ελλάδα απέναντι στο «Σύμφωνο της Βαρσοβίας», λόγω των διεθνών αποφάσεων-ισορροπιών του τότε κόσμου. Για αυτό κυρίως τον λόγο η Ελλάδα ήταν σχετικά «χαϊδεμένο» παιδί στη Δύση αφού άλλωστε «έπρεπε» η μόνη Βαλκανική χώρα να είναι «δυτική», σε σημαντικό γεωγραφικό κομβικό σημείο στα Βαλκάνια, στην Μεσόγειο. Το διαχρονικό πολιτικό ευτράπελο βέβαια ήταν να δαιμονοποιούνται πολιτικά οι «Σοβιετικοί-Ρώσοι» σε μια χώρα που οι ίδιοι δημιούργησαν (αιώνα και πλέον πριν) το σύγχρονο ελληνικό κράτος. Οι κρατικές πολιτικές-αρχές δαιμονοποιούσαν τους «ευεργέτες» τους.

Κάπως έτσι κυλούσαν οι πρώτες τρεις περίπου δεκαετίες μετά τον πόλεμο, συμπεριλαμβανομένου και της δικτατορικής παρέμβασης 1967-1974. Μετά την πτώση της δικτατορίας και την συνέχεια της «δεξιάς» κομματικής κυριαρχίας για μερικά ακόμη χρόνια, το «περιθώριο» της αριστεράς ηττημένο-ταπεινωμένο μετά τον εμφύλιο σταδιακά «ξεθαρρεύει» και πολιτικά νομιμοποιείται το τότε ΚΚΕ το 1974. Καταργείται ταυτόχρονα η βασιλεία και σχετικά εύλογα μετά την σχετική δημοκρατικοποίηση ενός «αυστηρού-συντηρητικού-αστυνομικού» κράτους πραγματοποιείται η μεγάλη «Αλλαγή» σε επίπεδο κρατικής-κομματικής εξουσίας-πολιτικής με το ΠΑΣΟΚ νικητή και μπροστάρη τον Ανδρέα Παπανδρέου εξαίρετο λαοπλάνο και δημαγωγό. Παράλληλα πραγματοποιήθηκε η κοινωνικό-πολιτική μεταμόρφωση της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες.

Το νέο φαινόμενο «Αλλαγή»

Ο δημαγωγός ως πανέξυπνος πολιτικός υιοθέτησε την σταδιακή «ξεθαρεμμένη» ΚΚΕδίστικη-αριστερίστικη ιδεολογία και ρητορική περί σοσιαλισμού, ελευθερίας, δημοκρατίας, αισθανόμενος τις υφέρπουσες αντιλήψεις στο κοινωνικό υπόστρωμα της χώρας, μετα-εμφυλιακού παρελθόντος γαρ και κυρίως κάνει την ανοιχτή πλέον αντιδυτική στροφή, «προσφέροντας-δηλητηριάζοντας» ιδεολογικά τα επόμενα χρόνια την ελληνική κοινωνία, με την υιοθέτηση της soft KKE-δίστικη λογική με αντίστοιχα συνθήματα και αρχές. Άλλωστε το ίδιο το ΚΚΕ ήδη μεταλλάχτηκε σε κάτι άλλο σταδιακά μετά το 2ο παγκόσμιο Πόλεμο, από την «αγνή» κομμουνιστική ιδεολογία του μεσοπολέμου, που τότε ήταν θετική συνεισφορά η νέα ιδεολογία, για γόνιμο πολιτικό προβληματισμό στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.

Το ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε μεταξύ άλλων από το «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» για την ανάληψη της εξουσίας, αργότερα στο «Τσοβόλα δώστα όλα», ασελγώντας ουσιαστικά συνεχώς στην ψυχή κάθε καλοπροαίρετου ή «εκπαιδευμένου» βολεμένου μέσου Έλληνα πολίτη στο βωμό του κρατήματος στην εξουσία.

Αποκομματικοποίησε-κομματικοποίησε το κράτος μέσο των γνωστών «κλαδικών», τις ανάλογες προσλήψεις «πρασινοφρουρών» στον Δημόσιο τομέα, με σκοπό του να αλώσει πλήρως το κράτος και παράλληλα να δομείται σιγά σιγά μια κοινωνία-κράτος παραλλαγή ανατολικού τύπου πλέον σήμερα, βασιζόμενο σε «εθνικές» και «σοσιαλιστικές» πολιτικές, όπου σήμερα βιώνουμε πλέον δυστυχώς το εθνικοσοσιαλιστικό σύστημα-ιδεολογία στη χώρα μας.

Στα λεγόμενα εθνικά ζητήματα και σε ότι αφορά την εξωτερική πολιτική ο Παπανδρέου ανέδειξε έντονα την Τουρκία ως τον απόλυτο εχθρό εξ Ανατολών, αφού άλλωστε πάτησε ο δημαγωγός σχετικά με τα εθνικά «ιδανικά» στην εθνική κρατική διαπαιδαγώγηση προηγούμενων δεκαετιών που ήδη θεωρούνταν a priori η Τουρκία εχθρός της Ελλάδος.

Σε επίπεδο παιδείας καμία ιδεολογική μεταρρύθμιση μετά το 1981. Όχι αντίθετα στην status εθνικιστική παιδεία αλλά το σύστημα παράλληλα δούλευε για να δομηθεί μια μεταρρύθμιση παρα-παιδεία με απόλυτο στόχο-όνειρο για κάθε οικογένεια να εισαχθεί το παιδί σε πανεπιστήμιο, να πάρει το «χαρτί» για να μπει στο Δημόσιο. Αυτό έγινε το fetih κάθε μέσου πολίτη τις τελευταίες δεκαετίες.

Στη παιδεία μας τα ίδια πρότυπα διατηρούνται, εγχαρράσονται εθνικιστικές συνειδήσεις κουβαλώντας και σήμερα τα εθνικιστικά σύνδρομα όπου οι Έλληνες διαπαιδαγωγούνται ως απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, που αναβίωσαν-αναβιώνουν ως περιούσιος λαός, το μεγαλείο του αρχαίου κόσμου. Ακόμη εντονότερη γίνεται στα πολιτικά πράγματα η παρουσία της ορθόδοξης ελληνικής εκκλησίας ως πυλώνας του νέου εθνικιστικού ελληνισμού. Αποχή στην παιδεία από οποιαδήποτε προσπάθεια για γνώση των γειτονικών λαών. Κλασσική εθνικιστική παιδεία όπως και τα προηγούμενα χρόνια και πάντρεμα με την εντονότερη αντιδυτική στροφή επί ΠΑΣΟΚ.

Σε επίπεδο «σοσιαλιστικής» παρέμβασης στα οικονομικά ήταν καταστροφική η εφαρμογή κρατικού παρεμβατισμού με σκοπό αποκλειστικά την διατήρηση της εξουσίας και αποτέλεσμα την κατάρρευση του παραγωγικού ιστού της πρώιμης μικρής βιομηχανίας της χώρας που δημιουργήθηκε κυρίως τις πρώτες δεκαετίες μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Διογκώθηκε ο δημόσιος τομέας, σαμποταρίστηκε η βιομηχανική παραγωγή επί ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ διάλεξε imitacion εφαρμογή χρεοκοπημένης πολιτικής τα τελευταία χρόνια διακυβέρνησης για να κρατηθεί στην εξουσία. Άλλωστε τις «ράγες του τραίνου» χάραξε η πασοκική διακυβέρνηση τις προηγούμενες δεκαετίες. Από το 1981 μέχρι τις μέρες μας ήταν «καλά δώρα» για το κράτος και τους πολίτες οι επιχορηγήσεις-πακέτα από την Ε.Ε.

Εφαρμόστηκε «εκμαυλιστική» εγχάραξη της οικονομικής αντίληψης στην κοινωνία (στην ύπαιθρο-γεωργία χαρακτηριστικό παράδειγμα) και ευρύτερα, μέχρι απόλυτη καταστροφή από την γεωργία μέχρι την βιομηχανία. Οι μεν αγρότες έμαθαν μόνο πως πρέπει να αποσέρνουν το προϊόν, να επενδύουν σκέψη-τεχνάσματα στις «ποσότητες» για αύξηση αποζημιώσεων. Σε επίπεδο βιομηχανίας δε όχι μόνο γραφειοκρατικό σαμποτάρισμα των μονάδων παραγωγής αλλά καμία πολιτική-εφαρμογή για την ανάπτυξη-βελτίωση των βιομηχανικών μεθόδων παραγωγής-ποιότητας, ανάδειξη-ανάπτυξη (νέων) προϊόντων, αφού συρεικνώθηκε ο βιομηχανικός τομέας διαχρονικά στο σύνολό του. Ελάχιστες οι θετικές εξαιρέσεις-επενδύσεις. Εφαρμόστηκε αντίθετη πολιτική για την ανάπτυξη-εκβιομηχάνιση της χώρας, άλμα ποιοτικής παραγωγής, αύξηση των εσόδων της χώρας, κατ’ επέκταση ανταγωνιστική οικονομία επένδυση για το μέλλον, αλλά σχεδόν πλήρη αποβιομηχανοποίηση της χώρας. Παράλληλα δεν επενδύθηκαν εκεί και όπως πρέπει τα «πακέτα» από Ε.Ε. αλλά «εξαγοράστηκαν» συνειδήσεις διαχρονικά για «εσωτερική κατανάλωση». Σήμα κατατεθέν με ελληνικές πατέντες η δολιοφθορά της ελληνικής οικονομίας.

Αποτελέσματα

Η χώρα μετά το 1981 αντί να εκμεταλλευτεί ορθολογικά τα ευρωπαϊκά κονδύλια με δομικές αλλαγές στην οικονομία-παραγωγή θετική υποθήκη για το μέλλον, κατάστρεψε τη χώρα δημιουργώντας ένα κράτος-σύστημα παροχών στους πολίτες. Ο δημόσιος τομέας έγινε «τέρας-αδηφάγος» για πόρους, μισθούς, επιδόματα, έξτρα επιδόματα και συντάξεις κάθε λογής επινοήσεις.

ΚΚΕ-έδες και συνοδοιπόροι σπρώχνουν τους κρατούντες την εξουσία και ενισχύουν αντίστοιχες πολιτικές διαχρονικά. Φούσκωσαν οι δαπάνες στον δημόσιο τομέα με αποκλειστικό στόχο όπως είπαμε όχι το καλό του τόπου αλλά το καλό του κόμματος για την διατήρηση της εξουσίας. Μετά το 1981 τα κόμματα της εξουσίας για να την κατακτήσουν ή να την κρατήσουν ενεργούσαν ανάλογα. Η λεγόμενη αριστερή-αντιπολίτευση πατώντας στις ανάγκες-απαιτήσεις του κάθε ανθρώπου, απλά «όμορφα-χάιδευαν» τις ψυχές του πολίτη με ρητορική και ακτιβισμό. Τελικά για τον μέσο Έλληνα, έγινε τρόπος σκέψης η καλοπέραση, η δημόσια δουλειά με ελάχιστη προσπάθεια για βελτίωση ποιότητας σε επίπεδο παραγωγής και εργασίας. Παράλληλα κατακερματίστηκε η ελληνική κοινωνία και ο ατομικισμός ιδεολογία-αρχές έγινε κυρίαρχη. Ο καθένας τον εαυτούλη του έμαθε να φροντίζει ή την συντεχνιακή του ομοταξία και όχι το σύνολο χώρας-κοινωνίας. Αποτέλεσμα μεταξύ άλλων κοινωνική αλληλεγγύη μηδέν. Απόλυτος «τομαρισμός». Έτσι έγινε η σύγχρονη Ελλάδα, αλλά αρνείται ακόμη και σήμερα να δει το πρόσωπό της στην πραγματική διάσταση.

Φυσικά η λεγόμενη παραδοσιακή προ 1981 ΝΔ «δεξιά», (1974-1981) δεν μπόρεσε να κάνει αλλαγή-μεταρρύθμιση στην ιδεολογία και την πρακτική της όταν κυβέρνησε μετά την δικτατορία. Μετά για χρόνια έμεινε εκτός από την κατάκτηση-διατήρηση της εξουσίας (ανώμαλη παρένθεση η «δεξιο-αριστερίστικη» 90-93 κυβέρνηση) με αποτέλεσμα να προσπαθεί η ΝΔ τα τελευταία (2004-2009) χρόνια να μιμηθεί την καρικατούρα-πολιτική των Πασοκικών ιδεολογιών-πρακτικών περασμένων ετών.

Σε διεθνές επίπεδο βέβαια πραγματοποιήθηκαν κοσμογονικά γεγονότα το 1989. Καταρρέει ο «σοσιαλισμός» σοβιετικού τύπου και στα Βαλκάνια μαίνεται πόλεμος για μια δεκαετία στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Ήταν απίστευτη η αισχρή πολιτική της χώρας μας ταυτιζόμενη με την σερβική πολιτική των Μιλόσεβιτς, Κάρατζιτς, Μλάντιτς όπου εκεί πραγματικά δόθηκε-ποτίστηκε στην ελληνική κοινωνία το «σούπερ» αντιδυτικό αντι-ΝΑΤΟ, αντι-USA, αντι-Ε.Ε. «δηλητήριο», μέσα από την πασοκικο-ψευτοκκουκοεδίστικη ρητορία-πολιτική δαιμονοποίησης της «Δύσης» τρεις δεκαετίες, με αποκορύφωμα την περίπτωση Κοσόβου. Παράλληλα ενίσχυση των εθνικιστικών συνδρόμων-παραλήρημα με αφορμή το «νέο μακεδονικό». Αυτή η διαχρονική λογική-ιδεολογία εφαρμόστηκε από το «σύστημα» από την την αλλαγή στην εξουσία του 1981 και με αποκορύφωμα την δεκαετία του 1990 μέχρι σήμερα.

Οι «καημένοι δεξιοί», εκτός από απομίμηση συστήματος ΠΑΣΟΚ που επιχείρησαν να οικοδομήσουν τα τελευταία χρόνια, αποποιήθηκαν και δαιμονοποίησαν (όπως η λεγόμενη «αριστερά-ΠΑΣΟΚ») κάθε ακόμη και πολιτικής φιλελεύθερης έκφρασης. Στελέχη της Νέας Δημοκρατίας εξοβελίστηκαν-διαγράφηκαν από το κόμμα για να μην κάνουν παράπλευρη ζημία στο προφίλ της παράταξης, ώστε το κόμμα να ξανά-καταλάβει την ηγεσία της χώρας, ενός «διανοητικά-καθυστερημένου» σήμερα πλέον κόμματος. Άλλωστε η εθνικοσοσιαλιστική λογική δεν επιτρέπει να μιλήσει οποιοσδήποτε πολίτης, γενικά για φιλελευθερισμό, φιλελεύθερη σκέψη. Μπορεί να μιλάει κανείς για σοσιαλισμό, κομμουνισμό, συντηρητισμό κλπ. Αν μιλήσει όμως ακόμη και σε θεωρητικό επίπεδο για φιλελευθερισμό ή πολιτικό φιλελευθερισμό οποιοσδήποτε πολίτης, αμέσως το σύστημα θα τον σπρώξει στα «τάρταρα». Συγχέει επίτηδες άλλωστε η κυρίαρχη ολοκληρωτική ιδεολογία στην χώρα την φιλελεύθερη σκέψη κάθε πολίτη με τις φιλελεύθερες πολιτικές επιλογές κάποιου. Σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες υπάρχει αυτή η έννοια ακόμη και ως πολιτική συνιστώσα στο πολιτικό γίγνεσθαι, στην Ελλάδα όμως είναι «είδος προς εξαφάνιση» όπως άλλωστε ορίζει το φαιοκόκκινο πλέον κυρίαρχο σύστημα, ποσό δε μάλλον η φιλελεύθερη αντίληψη για την αντιμετώπιση προβλημάτων στην κοινωνία. Μπορούμε ίσως να μιλάμε για ολοκληρωτισμό στη χώρα.

Φαιοκόκκινη κυριαρχία

Τα τελευταία χρόνια μετά την κατάρρευση των γνωστού διπόλου σε διεθνές επίπεδο «δεξιά-αριστερά» μετά το 1989, σιγά-σιγά πραγματοποιήθηκαν στη χώρα μας όχι θετικές ιδεολογικές ανακατατάξεις, επανα-οριοθέτηση του τι είναι «αριστερά» ή «δεξιά», όπως έγινε-ξεκίνησε στα ευρωπαϊκά κράτη-κοινωνίες, αλλά αντίθετα ολοκληρώθηκε στην Ελλάδα η ιδεολογικό-πολιτική ομογενοποίηση, σε επίπεδο πολιτικής και κοινωνίας. Οικοδομήθηκε τρεις περίπου δεκαετίες ένα πραγματικό φαιοκόκκινο σύστημα ιδεολογίας-πολιτικής-κράτους. Καταστροφή για την Ελλάδα που βιώνουμε-ανακαλύπτουμε το «τέρας» με αφορμή την οικονομική κρίση σε διεθνές επίπεδο και φυσιολογικά την απόλυτη οικονομική χρεοκοπία στην Ελλάδα.

Το ενιαίο φαιοκόκκινο μέτωπο-κυριαρχία στη χώρα μας έχει βέβαια τους ιδεολογικούς «πραιτοριανούς» των τελευταίων χρόνων, οι «ΚΚΕ»-παρατρεχάμενοι και το ΛΑΟΣ-απόβλητα. Ακολουθεί όλος ο «στρατός» σύμπας συνταγμένος μαζί με το παράλληλο σύστημα ΜΜΕ με παραληρήματα πλην εξαιρέσεων. Γενικά μόνο φωτεινές εξαιρέσεις-άτομα υπάρχουν αντίθετα στο «φαιοκόκκινο μέτωπο». Όχι όμως δυστυχώς ως συγκροτημένο πολιτικό ρεύμα αλλά μεμονωμένες φωνές σε διάφορα επίπεδα συμμετοχής στα κοινωνικά-πολιτικά τεκταινόμενα, μετρημένοι στα δάχτυλα. Πανεπιστημιακοί, δημοσιογράφοι, κινήσεις πολιτών, σε εξωκοινοβουλευτικό κυρίως χώρο, προσπαθούν με παρεμβάσεις να εκφράσουν διαφορετικές αντιλήψεις από την κυρίαρχη ιδεολογία ώστε να δημιουργηθεί σιγά-σιγά η αντίθετη πολιτική πρόταση. Χρειάζεται φυσικά χρόνος.

Η χώρα μας δεν πραγματοποίησε μεταρρύθμιση όχι μόνο σε ότι αφορά την οικονομική πολιτική-μετά την συμμετοχή στην πρώην ΕΟΚ νύν Ε.Ε. τις τελευταίες δεκαετίες αλλά και στο πεδίο της εθνικιστικής διαπαιδαγώγησης. Στην ελληνική κοινωνία κυριαρχεί πλέον η εσωστρέφεια, ο αντιδυτικισμός, η δαιμονοποίηση κυρίως της Αμερικής, η άνοδος του αντισημιτισμού στη χώρα, ο κλασσικός αντι-τουρκισμός, οι ρατσιστικές αντιδράσεις λόγο μεταξύ άλλων του μεταναστευτικού φαινόμενου μετά το 1990. Το κλασσικό παράδειγμα λίγα χρόνια πριν ήταν να δέρνονται Αλβανοί μετά την ποδοσφαιρικό παιχνίδι Αλβανίας-Ελλάδος και την ήττα της Ελλάδος. Σαφάρι στις πόλεις γιατί έκανε «λάθος» η εθνική ποδοσφαίρου της Αλβανίας να κερδίσει. «Σαφάρι» σήμερα στις γειτονιές της Αττικής (Άγιος Παντελεήμονας κ.ά.) εναντίων μεταναστών. Οι ιδεολογικοί «πραιτοριανοί» του πολιτικού χώρου κατηγορούν τους Εβραίους, γιατί αυτοί (κατά ΛΑΟΣ -Εκκλησίας και όχι μόνον) είναι πίσω από όλα, το δε ψευτο-ΚΚΕ-συνοδοιπόροι έχει διοργανώσει όλα αυτά τα χρόνια πολλές εκδηλώσεις κατά του Ισραήλ με μισαλλόδοξα κρυπτο-αντισημιτικά συνθήματα-πολιτική, με αφορμή το παλαιστινιακό ζήτημα. Περισσότερο «διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους» για την Παλαιστίνη, (διαδηλώσεις κλπ. υπέρ των Αράβων) παρά υπέρ των «απόρων» όλα αυτά τα χρόνια.

Εσωστρεφής η παιδεία μας και η πολιτική, ανάδειξη αρνητικών προκαταλήψεων για τους γειτονικούς λαούς που εξωτερικεύονται αισθήματα-ιδεολογίες ακόμα και στις παρελάσεις. Οι Βούλγαροι «από παράδοση» απολίτιστοι, οι Μακεδόνες (μόνο Σκοπιανούς τους λένε...) όχι μόνο εχθροί αλλά και ανύπαρκτοι, οι Αλβανοί κλέφτες-εγκληματίες, οι Τούρκοι βάρβαροι, η Αμερική και η Δύση εχθροί του Πατρίδος. Ακόμη τα ψάρια στο Αιγαίο δεν έχουν δαιμονοποιηθεί. Θυμάστε την θέση «ΚΚΕ» στο Μακεδονικό αρχές του ‘90; Σε ρεσιτάλ διεθνικιστικής υποκρισίας αποφασίζει να μην συμμετέχει στο συμβούλιο αρχηγών, υπό τον πρεσβύτερο τότε Κ. Καραμανλή, Πρόεδρου της Δημοκρατίας, για το νέο Μακεδονικό ζήτημα. Το συμβούλιο αποφάσισε μεταξύ άλλων ότι «η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει το όνομα της χώρας αν περιλαμβάνει τον όρο Μακεδονία και τα παράγωγά τους». Το ψευτο-ΚΚΕ κάνει υποκριτικό ρελάνς και δηλώνει: «Δεν μας αφορά το όνομα της χώρας αλλά πρέπει να υπάρχει γεωγραφικός προσδιορισμός πριν την λέξη Μακεδονία γιατί Μακεδονικό έθνος δεν υπάρχει». Απίστευτος «ΚΚΕ»-σαλτιμπαγκισμός, τυπικές εθνικιστικές «κολωτούμπες». Το ίδιο λέει δηλαδή με άλλα λόγια μαζί με τους παραδοσιακούς «βαρβάτους» εθνικιστές και όλους τους άλλους. Το «θαύμα» σήμερα είναι ότι η δήθεν νέα θέση, για δήθεν υποχώρηση της Ελλάδος, ντέμεκ συμβιβαστική πρόταση σχετικά με την Δημοκρατία της Μακεδονίας έγινε η επίσημη θέση του κράτους και της διπλωματίας υιοθετώντας την ψευτο-ΚΚΕ τότε και τώρα θέση. Το κλειδί βέβαια στο μακεδονικό ζήτημα είναι για τη χώρα η εθνική Μακεδονική μειονότητα στην βόρεια Ελλάδα αλλά επιμελλώς «κρύβει» το σύστημα από τους πολίτες τη βασική παράμετρο στο νέο μακεδονικό ζήτημα.

Ιλαροτραγικές αντιδράσεις ζούμε στην Ελλάδα με αφορμή την πρόσφατη οικονομική κρίση διεθνώς. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής «παρα-παιδείας» του φαιοκόκκινου είναι να κυνηγούν (Πολιτικοί, ΜΜΕ, κοινωνία) «μάγισσες-κερδοσκόπους-τραπεζίτες» και βρίσκονται σχεδόν όλοι τους τελείως εκτός τόπου και χρόνου. Πολλοί πολίτες παρασυρμένοι από τον κυκεώνα παραπληροφόρησης-σύστημα επαναλαμβάνουν την επωδό μεταξύ άλλων ότι «θέλουν οι ξένοι να κερδοσκοπήσουν σε βάρος μας». «Φταίει το κεφάλαιο», «φταίει το ΔΝΤ», «φταίνε οι Τράπεζες», «φταίει ο ιμπεριαλισμός», «φταίνε οι Εβραίοι τραπεζίτες»... κλπ. παραλήρημα στα ελληνικά ΜΜΕ, ειδικά κατά περίπτωση εναντίον της Γερμανίας, όταν ουσιαστικά και ρεαλιστικά παρουσιάστηκε στην γερμανική-ευρωπαϊκή εν μέρη κοινή γνώμη, επιτέλους οι ελληνικές «απατεωνιές» σε επίπεδο οικονομικής πολιτικής των τελευταίων δεκαετιών. Η εθνικοσοσιαλιστική λογική των κομματικών σχηματισμών τόσο στην ελληνική Βουλή όσο και ευρύτερα στη κοινωνία είναι σίγουρη η πολιτική επένδυση-κάλεσμα στους «ζαλισμένους» πολίτες. Σερβίρουν ακριβώς τα απαραίτητα ωραία λόγια στους «εκπαιδευμένους» για χρόνια πολίτες, να ακούν «τέτοια» ενημέρωση αφού «ψαρεύουν-αναφέρονται» σε ομογενοποιημένο πλέον ιδεολογικο-πολιτικά λαό. Άλλωστε ανήκουν πολλοί ιδεολογικοπολιτικά στο «ίδιο κόμμα» και δεν το γνωρίζουν, νομίζοντας ότι ανήκουν σε άλλα διαφορετικά κόμματα.

Προς το μέλλον

Σε επίπεδο οικονομίας κατά τη διάρκεια της προδιαγεγραμμένης πορείας προς την προσαρμοστική χρεοκοπία της χώρας χρειάζεται τομή-μεταρρύθμιση στην δομημένη για χρόνια οικονομική-παιδεία τόσο σε κρατικό όσο και ατομικό επίπεδο. Προσαρμοστική χρεοκοπία θα υπάρξει γιατί ο παραγωγικός ιστός έχει καταστραφεί πλέον και δεν μπορεί άμεσα να αναπτυχθεί θετικά η ελληνική οικονομία και να γίνει ανταγωνιστική. Τεράστιο το χρέος άλλωστε. Πρέπει να ανοικοδομηθεί, όμως δεν γίνεται άμεσα, χρειάζεται χρόνος και αντίστοιχες πολιτικές επιλογές. Ευτυχώς παρεμβαίνουν οι «ξένοι» στα οικονομικά τόσο η ΕΕ-ΕΚΤ όσο και το ΔΝΤ όχι λόγο «συμπάθειας» ή «εχθρότητας» για την Ελλάδα αλλά λόγο της ρεαλιστικής οικονομικής λογικής διεθνώς σε ότι αφορά την πραγματική οικονομία και ειδικά την ευρω-ζώνη.

Τα ευκολότερα είναι να εφαρμοσθούν άμεσα μεταξύ άλλων, πολιτικές καταπολέμησης της εκτεταμένης διαφθοράς στο δημόσιο τομέα και μεταξύ άλλων κατάργηση σταδιακά της ρουσφετολογικής λογικής «πάρε-δώσε», «λάδωσε-πάρε», αυτονόητη λογική συναναστροφής για τον μέσο Έλληνα διαχρονικά. Μείωση-αναδιάρθρωση του δημόσιου τομέα και διαπαιδαγώγηση διαφορετικής προσέγγισης στην σχέση κράτος-πολίτης-κοινωνία. Να αλλάξει η λογική «μίσους-αγάπης» ανάμεσα στον πολίτη και το κράτος όπου από την μία κάθε Έλληνας βλέπει καταφύγιο για εργασία-διευκόλυνση-συναλλαγή από την άλλη δε να βρίζει-μισεί το κράτος ως τον «ένοχο». Πρέπει να αποδεχθεί επιτέλους την ατομική ευθύνη ο κάθε πολίτης. Να παραμερίζεται σταδιακά ο «τομαρισμός» και να αναδυκνείεται η κοινωνική αλληλεγγύη σε στέρεη βάση. Δεν έχει μάθει δυστυχώς ο μέσος Έλληνας το πως λειτουργούν τα αυτονόητα σε προοδευτικές δυτικο-ευρωπαϊκές κοινωνίες και κράτη.

Σημαντική παράμετρος για να σπάσει το απόστημα της εθνικοσοσιαλιστικής κυρίαρχης αντίληψης είναι η μεταρρύθμιση της εθνικιστικής παιδείας σχετικά με την σύγχρονη νέο-ελληνική εθνική ταυτότητα. Ο σύγχρονος Έλληνας πρέπει σιγά-σιγά να μαθαίνει ότι δεν είναι ο νέο-ελληνικός, «περιούσιος» λαός, απόγονος των αρχαίων, πανέξυπνος και ανώτερος των «κουτοπόνηρων» δυτικών, που διαχρονικά εργάζονται εναντίον του «ελληνισμού». Ας ξεκινήσουν με την αναθεώρηση των ιστορικών βιβλίων, καιρός είναι να αποκαθηλωθεί η «Παπαρηγοπούλεια Βίβλος» ώστε να δομηθεί ένα στέρεο μέλλον για το κράτος και την κοινωνία, για μην πάσχει από τα εθνικιστικά σύνδρομα που τον κάνει σήμερα να αντιδρά αρνητικά ή νωχελικά ακόμη και σε επίπεδο οικονομικής λογικής. Να οικοδομηθεί η έννοια «πολίτης» σε αντίθεση του «Έλληνας», να γίνει κυρίαρχη λογική στη χώρα με ανάλογη μεταρρύθμιση-προϋπόθεση η γνώση του «άλλου». Πρέπει με άλλα λόγια να επαναπροσδιοριστεί η σύγχρονη ελληνική εθνική ταυτότητα όπου άλλωστε δομούνται μετα-εθνικές, μετα-εθνικιστικές λογικές στον πολιτισμένο κόσμο. Θετικά θα οδηγήσει στον σεβασμό της διαφορετικότητας των μειονοτικών δικαιωμάτων σε γλωσσικό, εθνικό ακόμη και σεξουαλικό επίπεδο στη χώρα μας.

Η επόμενη δεκαετία θα είναι καταλύτης για τη χώρα μας. Με την οικονομικο-κοινωνική κρίση που ήδη έρχεται θα αναδυθούν επιτέλους ακόμη περισσότερο τα συμπτώματα της γενικής παιδείας-παραπαιδείας του παρελθόντος στην σαπισμένη πλέον ελληνική κοινωνία-κράτος. Σίγουρα περισσότερα θαρραλέα θα φωνάξουν πραγματικοί δημοκράτες, συνειδητοποιημένοι πολίτες, ενάντια στο «σύστημα- φράνκεσταιν» του φαιοκόκκινου τρόπου σκέψης των τελευταίων δεκαετιών. Σιγά-σιγά και επώδυνα θα δημιουργηθούν στην Ελλάδα οι συνθήκες για επανα-οριοθέτηση των ιδεολογικών-πολιτικών-κομματικών γραμμών.

Στην εναλλακτική λοιπόν προς διαμόρφωση πρόταση προς το μέλλον, απέναντι σε ολοκληρωτικές εθνικοσοσιαλιστικές λογικές, σίγουρα θα συμμετέχουν ενεργά και χρήσιμα για τη κοινωνία και τη χώρα μας, όπως κάνουν μέχρι σήμερα με συνέπεια, οι τελευταίοι Μοϊκανοί του Ουράνιου Τόξου, τα μέλη της Μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα, μέσα από τις αναζητήσεις και τις συμμαχίες-συνεργασίες με κάθε συμπολίτη μας.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ

http://www.florina.org/news/2010/may31_g.asp