ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΡΩΣΤΕΙΑΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΣΗΜΕΡΑ... ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ...ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ...ΑΠΟΠΕΙΡΕΣ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ ...«ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ»...

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Μέλος της Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας - Ευρωπαϊκό Πολιτικό Κόμμα (EFA-EPP) Μέλος της Ομοσπονδιακής Ένωσης των Ευρωπαϊκών Εθνοτήτων (FUEN) Στ. Δραγούμη 11 Φλώρινα/Lerin Τ.Κ. 53100; Τ.Θ. 51 Τηλ./fax 0030 23850 46548 www.florina.org; e-mail: rainbow@vinozito.gr ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΡΩΣΤΕΙΑΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΣΗΜΕΡΑ... ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ...ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ...ΑΠΟΠΕΙΡΕΣ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ ...«ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ»... Φλώρινα, Lerin - 31 Μαίου 2010

Σύντομη αναδρομή Λίγα χρόνια πριν τον 2ο παγκόσμιο Πόλεμο, κατά τη διάρκεια και ειδικά μετά τον εμφύλιο πόλεμο στη χώρα μας, διαμορφώθηκαν δύο κόσμοι σε επίπεδο κράτους-πολιτικής. Οι «αριστεροί» και οι «δεξιοί»... Τις επόμενες δεκαετίες διαμορφώθηκαν αντίστοιχες ιδεολογίες στη χώρα μας σε επίπεδο κοινωνίας. Τις πρώτες δεκαετίες εξελίχθηκε η διαχωριστική ιδεολογία ως κυρίαρχη μεν η «δεξιά» αντίληψη στη χώρα, ηττημένοι δε οι «αριστεροί». Αντίστοιχα διαμορφώθηκαν-εξελίχθηκαν στερεότυπα, προκαταλήψεις, ρητορεία, φρασεολογία κλπ. Αυτό το status διατηρήθηκε τις επόμενες μετά τον εμφύλιο πόλεμο για δεκαετίες στη χώρα μας. Το «ιδεολογικό καθεστώς» απεικονίζονταν φανερά σε επίπεδο κυρίως πολιτικών δραστηριοτήτων και τις συμπεριφορές της εξουσίας- κράτους απέναντι στους πολίτες. Δεξιοί στην εξουσία, αριστεροί στο περιθώριο... Τις πρώτες μετά το Πόλεμο δεκαετίες δομήθηκε επίσης μια κυρίως συντηρητική «δεξιά» κοινωνία-κράτος, βασιζόμενη στις αρχές Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια, παράλληλα ο «αριστερός» έγινε στιγματισμένος». Επίσης στο εσωτερικό της χώρας έγινε φιλότιμες προσπάθειες του συστήματος για εγχάραξη φιλοδυτικής αντίληψης (επίσημη κρατική θέση), στη κοινωνία, στα πολιτικά πράγματα, (στα πλαίσια του μεταπολεμικού κλίματος), και την αντίστοιχη προσπάθεια του τότε συστήματος για δαιμονοποίηση του «κουμμουνιστικού εχθρού», της Σοβιετικής Ένωσης. Άλλωστε και πρακτικά ανήκε τότε στο Δυτικό μπλοκ η Ελλάδα απέναντι στο «Σύμφωνο της Βαρσοβίας», λόγω των διεθνών αποφάσεων-ισορροπιών του τότε κόσμου. Για αυτό κυρίως τον λόγο η Ελλάδα ήταν σχετικά «χαϊδεμένο» παιδί στη Δύση αφού άλλωστε «έπρεπε» η μόνη Βαλκανική χώρα να είναι «δυτική», σε σημαντικό γεωγραφικό κομβικό σημείο στα Βαλκάνια, στην Μεσόγειο. Το διαχρονικό πολιτικό ευτράπελο βέβαια ήταν να δαιμονοποιούνται πολιτικά οι «Σοβιετικοί-Ρώσοι» σε μια χώρα που οι ίδιοι δημιούργησαν (αιώνα και πλέον πριν) το σύγχρονο ελληνικό κράτος. Οι κρατικές πολιτικές-αρχές δαιμονοποιούσαν τους «ευεργέτες» τους. Κάπως έτσι κυλούσαν οι πρώτες τρεις περίπου δεκαετίες μετά τον πόλεμο, συμπεριλαμβανομένου και της δικτατορικής παρέμβασης 1967-1974. Μετά την πτώση της δικτατορίας και την συνέχεια της «δεξιάς» κομματικής κυριαρχίας για μερικά ακόμη χρόνια, το «περιθώριο» της αριστεράς ηττημένο-ταπεινωμένο μετά τον εμφύλιο σταδιακά «ξεθαρρεύει» και πολιτικά νομιμοποιείται το τότε ΚΚΕ το 1974. Καταργείται ταυτόχρονα η βασιλεία και σχετικά εύλογα μετά την σχετική δημοκρατικοποίηση ενός «αυστηρού-συντηρητικού-αστυνομικού» κράτους πραγματοποιείται η μεγάλη «Αλλαγή» σε επίπεδο κρατικής-κομματικής εξουσίας-πολιτικής με το ΠΑΣΟΚ νικητή και μπροστάρη τον Ανδρέα Παπανδρέου εξαίρετο λαοπλάνο και δημαγωγό. Παράλληλα πραγματοποιήθηκε η κοινωνικό-πολιτική μεταμόρφωση της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες. Το νέο φαινόμενο «Αλλαγή» Ο δημαγωγός ως πανέξυπνος πολιτικός υιοθέτησε την σταδιακή «ξεθαρεμμένη» ΚΚΕδίστικη-αριστερίστικη ιδεολογία και ρητορική περί σοσιαλισμού, ελευθερίας, δημοκρατίας, αισθανόμενος τις υφέρπουσες αντιλήψεις στο κοινωνικό υπόστρωμα της χώρας, μετα-εμφυλιακού παρελθόντος γαρ και κυρίως κάνει την ανοιχτή πλέον αντιδυτική στροφή, «προσφέροντας-δηλητηριάζοντας» ιδεολογικά τα επόμενα χρόνια την ελληνική κοινωνία, με την υιοθέτηση της soft KKE-δίστικη λογική με αντίστοιχα συνθήματα και αρχές. Άλλωστε το ίδιο το ΚΚΕ ήδη μεταλλάχτηκε σε κάτι άλλο σταδιακά μετά το 2ο παγκόσμιο Πόλεμο, από την «αγνή» κομμουνιστική ιδεολογία του μεσοπολέμου, που τότε ήταν θετική συνεισφορά η νέα ιδεολογία, για γόνιμο πολιτικό προβληματισμό στις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Το ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε μεταξύ άλλων από το «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» για την ανάληψη της εξουσίας, αργότερα στο «Τσοβόλα δώστα όλα», ασελγώντας ουσιαστικά συνεχώς στην ψυχή κάθε καλοπροαίρετου ή «εκπαιδευμένου» βολεμένου μέσου Έλληνα πολίτη στο βωμό του κρατήματος στην εξουσία. Αποκομματικοποίησε-κομματικοποίησε το κράτος μέσο των γνωστών «κλαδικών», τις ανάλογες προσλήψεις «πρασινοφρουρών» στον Δημόσιο τομέα, με σκοπό του να αλώσει πλήρως το κράτος και παράλληλα να δομείται σιγά σιγά μια κοινωνία-κράτος παραλλαγή ανατολικού τύπου πλέον σήμερα, βασιζόμενο σε «εθνικές» και «σοσιαλιστικές» πολιτικές, όπου σήμερα βιώνουμε πλέον δυστυχώς το εθνικοσοσιαλιστικό σύστημα-ιδεολογία στη χώρα μας. Στα λεγόμενα εθνικά ζητήματα και σε ότι αφορά την εξωτερική πολιτική ο Παπανδρέου ανέδειξε έντονα την Τουρκία ως τον απόλυτο εχθρό εξ Ανατολών, αφού άλλωστε πάτησε ο δημαγωγός σχετικά με τα εθνικά «ιδανικά» στην εθνική κρατική διαπαιδαγώγηση προηγούμενων δεκαετιών που ήδη θεωρούνταν a priori η Τουρκία εχθρός της Ελλάδος. Σε επίπεδο παιδείας καμία ιδεολογική μεταρρύθμιση μετά το 1981. Όχι αντίθετα στην status εθνικιστική παιδεία αλλά το σύστημα παράλληλα δούλευε για να δομηθεί μια μεταρρύθμιση παρα-παιδεία με απόλυτο στόχο-όνειρο για κάθε οικογένεια να εισαχθεί το παιδί σε πανεπιστήμιο, να πάρει το «χαρτί» για να μπει στο Δημόσιο. Αυτό έγινε το fetih κάθε μέσου πολίτη τις τελευταίες δεκαετίες. Στη παιδεία μας τα ίδια πρότυπα διατηρούνται, εγχαρράσονται εθνικιστικές συνειδήσεις κουβαλώντας και σήμερα τα εθνικιστικά σύνδρομα όπου οι Έλληνες διαπαιδαγωγούνται ως απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων, που αναβίωσαν-αναβιώνουν ως περιούσιος λαός, το μεγαλείο του αρχαίου κόσμου. Ακόμη εντονότερη γίνεται στα πολιτικά πράγματα η παρουσία της ορθόδοξης ελληνικής εκκλησίας ως πυλώνας του νέου εθνικιστικού ελληνισμού. Αποχή στην παιδεία από οποιαδήποτε προσπάθεια για γνώση των γειτονικών λαών. Κλασσική εθνικιστική παιδεία όπως και τα προηγούμενα χρόνια και πάντρεμα με την εντονότερη αντιδυτική στροφή επί ΠΑΣΟΚ. Σε επίπεδο «σοσιαλιστικής» παρέμβασης στα οικονομικά ήταν καταστροφική η εφαρμογή κρατικού παρεμβατισμού με σκοπό αποκλειστικά την διατήρηση της εξουσίας και αποτέλεσμα την κατάρρευση του παραγωγικού ιστού της πρώιμης μικρής βιομηχανίας της χώρας που δημιουργήθηκε κυρίως τις πρώτες δεκαετίες μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Διογκώθηκε ο δημόσιος τομέας, σαμποταρίστηκε η βιομηχανική παραγωγή επί ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ διάλεξε imitacion εφαρμογή χρεοκοπημένης πολιτικής τα τελευταία χρόνια διακυβέρνησης για να κρατηθεί στην εξουσία. Άλλωστε τις «ράγες του τραίνου» χάραξε η πασοκική διακυβέρνηση τις προηγούμενες δεκαετίες. Από το 1981 μέχρι τις μέρες μας ήταν «καλά δώρα» για το κράτος και τους πολίτες οι επιχορηγήσεις-πακέτα από την Ε.Ε. Εφαρμόστηκε «εκμαυλιστική» εγχάραξη της οικονομικής αντίληψης στην κοινωνία (στην ύπαιθρο-γεωργία χαρακτηριστικό παράδειγμα) και ευρύτερα, μέχρι απόλυτη καταστροφή από την γεωργία μέχρι την βιομηχανία. Οι μεν αγρότες έμαθαν μόνο πως πρέπει να αποσέρνουν το προϊόν, να επενδύουν σκέψη-τεχνάσματα στις «ποσότητες» για αύξηση αποζημιώσεων. Σε επίπεδο βιομηχανίας δε όχι μόνο γραφειοκρατικό σαμποτάρισμα των μονάδων παραγωγής αλλά καμία πολιτική-εφαρμογή για την ανάπτυξη-βελτίωση των βιομηχανικών μεθόδων παραγωγής-ποιότητας, ανάδειξη-ανάπτυξη (νέων) προϊόντων, αφού συρεικνώθηκε ο βιομηχανικός τομέας διαχρονικά στο σύνολό του. Ελάχιστες οι θετικές εξαιρέσεις-επενδύσεις. Εφαρμόστηκε αντίθετη πολιτική για την ανάπτυξη-εκβιομηχάνιση της χώρας, άλμα ποιοτικής παραγωγής, αύξηση των εσόδων της χώρας, κατ’ επέκταση ανταγωνιστική οικονομία επένδυση για το μέλλον, αλλά σχεδόν πλήρη αποβιομηχανοποίηση της χώρας. Παράλληλα δεν επενδύθηκαν εκεί και όπως πρέπει τα «πακέτα» από Ε.Ε. αλλά «εξαγοράστηκαν» συνειδήσεις διαχρονικά για «εσωτερική κατανάλωση». Σήμα κατατεθέν με ελληνικές πατέντες η δολιοφθορά της ελληνικής οικονομίας. Αποτελέσματα Η χώρα μετά το 1981 αντί να εκμεταλλευτεί ορθολογικά τα ευρωπαϊκά κονδύλια με δομικές αλλαγές στην οικονομία-παραγωγή θετική υποθήκη για το μέλλον, κατάστρεψε τη χώρα δημιουργώντας ένα κράτος-σύστημα παροχών στους πολίτες. Ο δημόσιος τομέας έγινε «τέρας-αδηφάγος» για πόρους, μισθούς, επιδόματα, έξτρα επιδόματα και συντάξεις κάθε λογής επινοήσεις. ΚΚΕ-έδες και συνοδοιπόροι σπρώχνουν τους κρατούντες την εξουσία και ενισχύουν αντίστοιχες πολιτικές διαχρονικά. Φούσκωσαν οι δαπάνες στον δημόσιο τομέα με αποκλειστικό στόχο όπως είπαμε όχι το καλό του τόπου αλλά το καλό του κόμματος για την διατήρηση της εξουσίας. Μετά το 1981 τα κόμματα της εξουσίας για να την κατακτήσουν ή να την κρατήσουν ενεργούσαν ανάλογα. Η λεγόμενη αριστερή-αντιπολίτευση πατώντας στις ανάγκες-απαιτήσεις του κάθε ανθρώπου, απλά «όμορφα-χάιδευαν» τις ψυχές του πολίτη με ρητορική και ακτιβισμό. Τελικά για τον μέσο Έλληνα, έγινε τρόπος σκέψης η καλοπέραση, η δημόσια δουλειά με ελάχιστη προσπάθεια για βελτίωση ποιότητας σε επίπεδο παραγωγής και εργασίας. Παράλληλα κατακερματίστηκε η ελληνική κοινωνία και ο ατομικισμός ιδεολογία-αρχές έγινε κυρίαρχη. Ο καθένας τον εαυτούλη του έμαθε να φροντίζει ή την συντεχνιακή του ομοταξία και όχι το σύνολο χώρας-κοινωνίας. Αποτέλεσμα μεταξύ άλλων κοινωνική αλληλεγγύη μηδέν. Απόλυτος «τομαρισμός». Έτσι έγινε η σύγχρονη Ελλάδα, αλλά αρνείται ακόμη και σήμερα να δει το πρόσωπό της στην πραγματική διάσταση. Φυσικά η λεγόμενη παραδοσιακή προ 1981 ΝΔ «δεξιά», (1974-1981) δεν μπόρεσε να κάνει αλλαγή-μεταρρύθμιση στην ιδεολογία και την πρακτική της όταν κυβέρνησε μετά την δικτατορία. Μετά για χρόνια έμεινε εκτός από την κατάκτηση-διατήρηση της εξουσίας (ανώμαλη παρένθεση η «δεξιο-αριστερίστικη» 90-93 κυβέρνηση) με αποτέλεσμα να προσπαθεί η ΝΔ τα τελευταία (2004-2009) χρόνια να μιμηθεί την καρικατούρα-πολιτική των Πασοκικών ιδεολογιών-πρακτικών περασμένων ετών. Σε διεθνές επίπεδο βέβαια πραγματοποιήθηκαν κοσμογονικά γεγονότα το 1989. Καταρρέει ο «σοσιαλισμός» σοβιετικού τύπου και στα Βαλκάνια μαίνεται πόλεμος για μια δεκαετία στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Ήταν απίστευτη η αισχρή πολιτική της χώρας μας ταυτιζόμενη με την σερβική πολιτική των Μιλόσεβιτς, Κάρατζιτς, Μλάντιτς όπου εκεί πραγματικά δόθηκε-ποτίστηκε στην ελληνική κοινωνία το «σούπερ» αντιδυτικό αντι-ΝΑΤΟ, αντι-USA, αντι-Ε.Ε. «δηλητήριο», μέσα από την πασοκικο-ψευτοκκουκοεδίστικη ρητορία-πολιτική δαιμονοποίησης της «Δύσης» τρεις δεκαετίες, με αποκορύφωμα την περίπτωση Κοσόβου. Παράλληλα ενίσχυση των εθνικιστικών συνδρόμων-παραλήρημα με αφορμή το «νέο μακεδονικό». Αυτή η διαχρονική λογική-ιδεολογία εφαρμόστηκε από το «σύστημα» από την την αλλαγή στην εξουσία του 1981 και με αποκορύφωμα την δεκαετία του 1990 μέχρι σήμερα. Οι «καημένοι δεξιοί», εκτός από απομίμηση συστήματος ΠΑΣΟΚ που επιχείρησαν να οικοδομήσουν τα τελευταία χρόνια, αποποιήθηκαν και δαιμονοποίησαν (όπως η λεγόμενη «αριστερά-ΠΑΣΟΚ») κάθε ακόμη και πολιτικής φιλελεύθερης έκφρασης. Στελέχη της Νέας Δημοκρατίας εξοβελίστηκαν-διαγράφηκαν από το κόμμα για να μην κάνουν παράπλευρη ζημία στο προφίλ της παράταξης, ώστε το κόμμα να ξανά-καταλάβει την ηγεσία της χώρας, ενός «διανοητικά-καθυστερημένου» σήμερα πλέον κόμματος. Άλλωστε η εθνικοσοσιαλιστική λογική δεν επιτρέπει να μιλήσει οποιοσδήποτε πολίτης, γενικά για φιλελευθερισμό, φιλελεύθερη σκέψη. Μπορεί να μιλάει κανείς για σοσιαλισμό, κομμουνισμό, συντηρητισμό κλπ. Αν μιλήσει όμως ακόμη και σε θεωρητικό επίπεδο για φιλελευθερισμό ή πολιτικό φιλελευθερισμό οποιοσδήποτε πολίτης, αμέσως το σύστημα θα τον σπρώξει στα «τάρταρα». Συγχέει επίτηδες άλλωστε η κυρίαρχη ολοκληρωτική ιδεολογία στην χώρα την φιλελεύθερη σκέψη κάθε πολίτη με τις φιλελεύθερες πολιτικές επιλογές κάποιου. Σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες υπάρχει αυτή η έννοια ακόμη και ως πολιτική συνιστώσα στο πολιτικό γίγνεσθαι, στην Ελλάδα όμως είναι «είδος προς εξαφάνιση» όπως άλλωστε ορίζει το φαιοκόκκινο πλέον κυρίαρχο σύστημα, ποσό δε μάλλον η φιλελεύθερη αντίληψη για την αντιμετώπιση προβλημάτων στην κοινωνία. Μπορούμε ίσως να μιλάμε για ολοκληρωτισμό στη χώρα. Φαιοκόκκινη κυριαρχία Τα τελευταία χρόνια μετά την κατάρρευση των γνωστού διπόλου σε διεθνές επίπεδο «δεξιά-αριστερά» μετά το 1989, σιγά-σιγά πραγματοποιήθηκαν στη χώρα μας όχι θετικές ιδεολογικές ανακατατάξεις, επανα-οριοθέτηση του τι είναι «αριστερά» ή «δεξιά», όπως έγινε-ξεκίνησε στα ευρωπαϊκά κράτη-κοινωνίες, αλλά αντίθετα ολοκληρώθηκε στην Ελλάδα η ιδεολογικό-πολιτική ομογενοποίηση, σε επίπεδο πολιτικής και κοινωνίας. Οικοδομήθηκε τρεις περίπου δεκαετίες ένα πραγματικό φαιοκόκκινο σύστημα ιδεολογίας-πολιτικής-κράτους. Καταστροφή για την Ελλάδα που βιώνουμε-ανακαλύπτουμε το «τέρας» με αφορμή την οικονομική κρίση σε διεθνές επίπεδο και φυσιολογικά την απόλυτη οικονομική χρεοκοπία στην Ελλάδα. Το ενιαίο φαιοκόκκινο μέτωπο-κυριαρχία στη χώρα μας έχει βέβαια τους ιδεολογικούς «πραιτοριανούς» των τελευταίων χρόνων, οι «ΚΚΕ»-παρατρεχάμενοι και το ΛΑΟΣ-απόβλητα. Ακολουθεί όλος ο «στρατός» σύμπας συνταγμένος μαζί με το παράλληλο σύστημα ΜΜΕ με παραληρήματα πλην εξαιρέσεων. Γενικά μόνο φωτεινές εξαιρέσεις-άτομα υπάρχουν αντίθετα στο «φαιοκόκκινο μέτωπο». Όχι όμως δυστυχώς ως συγκροτημένο πολιτικό ρεύμα αλλά μεμονωμένες φωνές σε διάφορα επίπεδα συμμετοχής στα κοινωνικά-πολιτικά τεκταινόμενα, μετρημένοι στα δάχτυλα. Πανεπιστημιακοί, δημοσιογράφοι, κινήσεις πολιτών, σε εξωκοινοβουλευτικό κυρίως χώρο, προσπαθούν με παρεμβάσεις να εκφράσουν διαφορετικές αντιλήψεις από την κυρίαρχη ιδεολογία ώστε να δημιουργηθεί σιγά-σιγά η αντίθετη πολιτική πρόταση. Χρειάζεται φυσικά χρόνος. Η χώρα μας δεν πραγματοποίησε μεταρρύθμιση όχι μόνο σε ότι αφορά την οικονομική πολιτική-μετά την συμμετοχή στην πρώην ΕΟΚ νύν Ε.Ε. τις τελευταίες δεκαετίες αλλά και στο πεδίο της εθνικιστικής διαπαιδαγώγησης. Στην ελληνική κοινωνία κυριαρχεί πλέον η εσωστρέφεια, ο αντιδυτικισμός, η δαιμονοποίηση κυρίως της Αμερικής, η άνοδος του αντισημιτισμού στη χώρα, ο κλασσικός αντι-τουρκισμός, οι ρατσιστικές αντιδράσεις λόγο μεταξύ άλλων του μεταναστευτικού φαινόμενου μετά το 1990. Το κλασσικό παράδειγμα λίγα χρόνια πριν ήταν να δέρνονται Αλβανοί μετά την ποδοσφαιρικό παιχνίδι Αλβανίας-Ελλάδος και την ήττα της Ελλάδος. Σαφάρι στις πόλεις γιατί έκανε «λάθος» η εθνική ποδοσφαίρου της Αλβανίας να κερδίσει. «Σαφάρι» σήμερα στις γειτονιές της Αττικής (Άγιος Παντελεήμονας κ.ά.) εναντίων μεταναστών. Οι ιδεολογικοί «πραιτοριανοί» του πολιτικού χώρου κατηγορούν τους Εβραίους, γιατί αυτοί (κατά ΛΑΟΣ -Εκκλησίας και όχι μόνον) είναι πίσω από όλα, το δε ψευτο-ΚΚΕ-συνοδοιπόροι έχει διοργανώσει όλα αυτά τα χρόνια πολλές εκδηλώσεις κατά του Ισραήλ με μισαλλόδοξα κρυπτο-αντισημιτικά συνθήματα-πολιτική, με αφορμή το παλαιστινιακό ζήτημα. Περισσότερο «διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους» για την Παλαιστίνη, (διαδηλώσεις κλπ. υπέρ των Αράβων) παρά υπέρ των «απόρων» όλα αυτά τα χρόνια. Εσωστρεφής η παιδεία μας και η πολιτική, ανάδειξη αρνητικών προκαταλήψεων για τους γειτονικούς λαούς που εξωτερικεύονται αισθήματα-ιδεολογίες ακόμα και στις παρελάσεις. Οι Βούλγαροι «από παράδοση» απολίτιστοι, οι Μακεδόνες (μόνο Σκοπιανούς τους λένε...) όχι μόνο εχθροί αλλά και ανύπαρκτοι, οι Αλβανοί κλέφτες-εγκληματίες, οι Τούρκοι βάρβαροι, η Αμερική και η Δύση εχθροί του Πατρίδος. Ακόμη τα ψάρια στο Αιγαίο δεν έχουν δαιμονοποιηθεί. Θυμάστε την θέση «ΚΚΕ» στο Μακεδονικό αρχές του ‘90; Σε ρεσιτάλ διεθνικιστικής υποκρισίας αποφασίζει να μην συμμετέχει στο συμβούλιο αρχηγών, υπό τον πρεσβύτερο τότε Κ. Καραμανλή, Πρόεδρου της Δημοκρατίας, για το νέο Μακεδονικό ζήτημα. Το συμβούλιο αποφάσισε μεταξύ άλλων ότι «η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει το όνομα της χώρας αν περιλαμβάνει τον όρο Μακεδονία και τα παράγωγά τους». Το ψευτο-ΚΚΕ κάνει υποκριτικό ρελάνς και δηλώνει: «Δεν μας αφορά το όνομα της χώρας αλλά πρέπει να υπάρχει γεωγραφικός προσδιορισμός πριν την λέξη Μακεδονία γιατί Μακεδονικό έθνος δεν υπάρχει». Απίστευτος «ΚΚΕ»-σαλτιμπαγκισμός, τυπικές εθνικιστικές «κολωτούμπες». Το ίδιο λέει δηλαδή με άλλα λόγια μαζί με τους παραδοσιακούς «βαρβάτους» εθνικιστές και όλους τους άλλους. Το «θαύμα» σήμερα είναι ότι η δήθεν νέα θέση, για δήθεν υποχώρηση της Ελλάδος, ντέμεκ συμβιβαστική πρόταση σχετικά με την Δημοκρατία της Μακεδονίας έγινε η επίσημη θέση του κράτους και της διπλωματίας υιοθετώντας την ψευτο-ΚΚΕ τότε και τώρα θέση. Το κλειδί βέβαια στο μακεδονικό ζήτημα είναι για τη χώρα η εθνική Μακεδονική μειονότητα στην βόρεια Ελλάδα αλλά επιμελλώς «κρύβει» το σύστημα από τους πολίτες τη βασική παράμετρο στο νέο μακεδονικό ζήτημα. Ιλαροτραγικές αντιδράσεις ζούμε στην Ελλάδα με αφορμή την πρόσφατη οικονομική κρίση διεθνώς. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής «παρα-παιδείας» του φαιοκόκκινου είναι να κυνηγούν (Πολιτικοί, ΜΜΕ, κοινωνία) «μάγισσες-κερδοσκόπους-τραπεζίτες» και βρίσκονται σχεδόν όλοι τους τελείως εκτός τόπου και χρόνου. Πολλοί πολίτες παρασυρμένοι από τον κυκεώνα παραπληροφόρησης-σύστημα επαναλαμβάνουν την επωδό μεταξύ άλλων ότι «θέλουν οι ξένοι να κερδοσκοπήσουν σε βάρος μας». «Φταίει το κεφάλαιο», «φταίει το ΔΝΤ», «φταίνε οι Τράπεζες», «φταίει ο ιμπεριαλισμός», «φταίνε οι Εβραίοι τραπεζίτες»... κλπ. παραλήρημα στα ελληνικά ΜΜΕ, ειδικά κατά περίπτωση εναντίον της Γερμανίας, όταν ουσιαστικά και ρεαλιστικά παρουσιάστηκε στην γερμανική-ευρωπαϊκή εν μέρη κοινή γνώμη, επιτέλους οι ελληνικές «απατεωνιές» σε επίπεδο οικονομικής πολιτικής των τελευταίων δεκαετιών. Η εθνικοσοσιαλιστική λογική των κομματικών σχηματισμών τόσο στην ελληνική Βουλή όσο και ευρύτερα στη κοινωνία είναι σίγουρη η πολιτική επένδυση-κάλεσμα στους «ζαλισμένους» πολίτες. Σερβίρουν ακριβώς τα απαραίτητα ωραία λόγια στους «εκπαιδευμένους» για χρόνια πολίτες, να ακούν «τέτοια» ενημέρωση αφού «ψαρεύουν-αναφέρονται» σε ομογενοποιημένο πλέον ιδεολογικο-πολιτικά λαό. Άλλωστε ανήκουν πολλοί ιδεολογικοπολιτικά στο «ίδιο κόμμα» και δεν το γνωρίζουν, νομίζοντας ότι ανήκουν σε άλλα διαφορετικά κόμματα. Προς το μέλλον Σε επίπεδο οικονομίας κατά τη διάρκεια της προδιαγεγραμμένης πορείας προς την προσαρμοστική χρεοκοπία της χώρας χρειάζεται τομή-μεταρρύθμιση στην δομημένη για χρόνια οικονομική-παιδεία τόσο σε κρατικό όσο και ατομικό επίπεδο. Προσαρμοστική χρεοκοπία θα υπάρξει γιατί ο παραγωγικός ιστός έχει καταστραφεί πλέον και δεν μπορεί άμεσα να αναπτυχθεί θετικά η ελληνική οικονομία και να γίνει ανταγωνιστική. Τεράστιο το χρέος άλλωστε. Πρέπει να ανοικοδομηθεί, όμως δεν γίνεται άμεσα, χρειάζεται χρόνος και αντίστοιχες πολιτικές επιλογές. Ευτυχώς παρεμβαίνουν οι «ξένοι» στα οικονομικά τόσο η ΕΕ-ΕΚΤ όσο και το ΔΝΤ όχι λόγο «συμπάθειας» ή «εχθρότητας» για την Ελλάδα αλλά λόγο της ρεαλιστικής οικονομικής λογικής διεθνώς σε ότι αφορά την πραγματική οικονομία και ειδικά την ευρω-ζώνη. Τα ευκολότερα είναι να εφαρμοσθούν άμεσα μεταξύ άλλων, πολιτικές καταπολέμησης της εκτεταμένης διαφθοράς στο δημόσιο τομέα και μεταξύ άλλων κατάργηση σταδιακά της ρουσφετολογικής λογικής «πάρε-δώσε», «λάδωσε-πάρε», αυτονόητη λογική συναναστροφής για τον μέσο Έλληνα διαχρονικά. Μείωση-αναδιάρθρωση του δημόσιου τομέα και διαπαιδαγώγηση διαφορετικής προσέγγισης στην σχέση κράτος-πολίτης-κοινωνία. Να αλλάξει η λογική «μίσους-αγάπης» ανάμεσα στον πολίτη και το κράτος όπου από την μία κάθε Έλληνας βλέπει καταφύγιο για εργασία-διευκόλυνση-συναλλαγή από την άλλη δε να βρίζει-μισεί το κράτος ως τον «ένοχο». Πρέπει να αποδεχθεί επιτέλους την ατομική ευθύνη ο κάθε πολίτης. Να παραμερίζεται σταδιακά ο «τομαρισμός» και να αναδυκνείεται η κοινωνική αλληλεγγύη σε στέρεη βάση. Δεν έχει μάθει δυστυχώς ο μέσος Έλληνας το πως λειτουργούν τα αυτονόητα σε προοδευτικές δυτικο-ευρωπαϊκές κοινωνίες και κράτη. Σημαντική παράμετρος για να σπάσει το απόστημα της εθνικοσοσιαλιστικής κυρίαρχης αντίληψης είναι η μεταρρύθμιση της εθνικιστικής παιδείας σχετικά με την σύγχρονη νέο-ελληνική εθνική ταυτότητα. Ο σύγχρονος Έλληνας πρέπει σιγά-σιγά να μαθαίνει ότι δεν είναι ο νέο-ελληνικός, «περιούσιος» λαός, απόγονος των αρχαίων, πανέξυπνος και ανώτερος των «κουτοπόνηρων» δυτικών, που διαχρονικά εργάζονται εναντίον του «ελληνισμού». Ας ξεκινήσουν με την αναθεώρηση των ιστορικών βιβλίων, καιρός είναι να αποκαθηλωθεί η «Παπαρηγοπούλεια Βίβλος» ώστε να δομηθεί ένα στέρεο μέλλον για το κράτος και την κοινωνία, για μην πάσχει από τα εθνικιστικά σύνδρομα που τον κάνει σήμερα να αντιδρά αρνητικά ή νωχελικά ακόμη και σε επίπεδο οικονομικής λογικής. Να οικοδομηθεί η έννοια «πολίτης» σε αντίθεση του «Έλληνας», να γίνει κυρίαρχη λογική στη χώρα με ανάλογη μεταρρύθμιση-προϋπόθεση η γνώση του «άλλου». Πρέπει με άλλα λόγια να επαναπροσδιοριστεί η σύγχρονη ελληνική εθνική ταυτότητα όπου άλλωστε δομούνται μετα-εθνικές, μετα-εθνικιστικές λογικές στον πολιτισμένο κόσμο. Θετικά θα οδηγήσει στον σεβασμό της διαφορετικότητας των μειονοτικών δικαιωμάτων σε γλωσσικό, εθνικό ακόμη και σεξουαλικό επίπεδο στη χώρα μας. Η επόμενη δεκαετία θα είναι καταλύτης για τη χώρα μας. Με την οικονομικο-κοινωνική κρίση που ήδη έρχεται θα αναδυθούν επιτέλους ακόμη περισσότερο τα συμπτώματα της γενικής παιδείας-παραπαιδείας του παρελθόντος στην σαπισμένη πλέον ελληνική κοινωνία-κράτος. Σίγουρα περισσότερα θαρραλέα θα φωνάξουν πραγματικοί δημοκράτες, συνειδητοποιημένοι πολίτες, ενάντια στο «σύστημα- φράνκεσταιν» του φαιοκόκκινου τρόπου σκέψης των τελευταίων δεκαετιών. Σιγά-σιγά και επώδυνα θα δημιουργηθούν στην Ελλάδα οι συνθήκες για επανα-οριοθέτηση των ιδεολογικών-πολιτικών-κομματικών γραμμών. Στην εναλλακτική λοιπόν προς διαμόρφωση πρόταση προς το μέλλον, απέναντι σε ολοκληρωτικές εθνικοσοσιαλιστικές λογικές, σίγουρα θα συμμετέχουν ενεργά και χρήσιμα για τη κοινωνία και τη χώρα μας, όπως κάνουν μέχρι σήμερα με συνέπεια, οι τελευταίοι Μοϊκανοί του Ουράνιου Τόξου, τα μέλη της Μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα, μέσα από τις αναζητήσεις και τις συμμαχίες-συνεργασίες με κάθε συμπολίτη μας. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ http://www.florina.org/news/2010/may31_g.asp